MONO- EN DISACHARIDEN
Mono- en disachariden worden ook wel suikers
of - op verpakkingen van levensmiddelen -
totaal suikers genoemd. Monosachariden vor-
men de basiseenheden. Onderscheiden worden
glucose (dextrose of druivensuiker), fructose
(vruchtensuiker) en galactose. Disachariden be-
staan uit twee monosachariden, zoals maltose
(twee glucosemoleculen) en lactose (glucose
en galactose). Kristal/ tafelsuiker is de disacha-
ride sacharose (glucose en fructose). Sacharose
komt van nature voor in fruit, groente en sui-
kerbiet en -riet. De sacharose uit bijvoorbeeld
wortels en appels is dus identiek aan die van
de suikerbiet. Andere producten die van natu-
re suikers bevatten zijn melkproducten (lacto-
se) en honing (vooral fructose). Toegevoegde
suikers zijn bijvoorbeeld kristalsuiker, ‘puur’
gebruikt maar ook in ijs, ketchup en bijvoor-
beeld in een zuivelproduct als vla. Of suikers nu
van nature in het product voorkomen of zijn
toegevoegd, ze worden allemaal omgezet naar
glucose en door het lichaam gebruikt als ener-
giebron. In de Richtlijnen goede voeding van
de Gezondheidsraad (2006) is geen bovengrens
voor het gebruik van suiker(s) vastgesteld.
6|
Meer duidelijkheid over Nederlandse consumptie suikers
Suiker in perspectief, december 2013 / januari 2014
vaatziekten (Wageningen University), coördineert
het project. ‘Het is heel belangrijk om te weten
hoeveel suikers we eten, maar we willen ook weten
hoe het in Nederland is gesteld met de consumptie
van fructose. Daarover kun je zeggen: gewoon de
helft van de sacharose die we binnenkrijgen en de
fructose uit fruit. Maar niemand in Nederland die
het weet. Dat is de aanleiding geweest om kritisch
te kijken naar onze consumptie van suikers.
Want als we daarover discussiëren, waar praten we
dan eigenlijk met elkaar over?’ Er wordt wereldwijd
onderzoek gedaan naar het effect van de fructose-
consumptie op het vetgehalte c.q. vetverdeling in
de lever. Vooralsnog is duidelijk dat een normale
inname van fructose in een uitgebalanceerde voe-
ding niet tot gezondheidsproblemen leidt. Feskens
vertelt dat Wageningen University inmiddels bezig is
om voedingsmiddelentabel te ontwikkelen voor de
suikers in onze voeding (zie ook pagina 8 van dit
nummer). ‘Het effect van intrinsiek of toegevoegd
maakt in het lichaam niet uit, maar we willen het
wel weten. Met een gedetailleerde suikerstabel, die
als basis heeft de gerapporteerde voedingsmiddelen
in de VCP (Voedselconsumptiepeiling) 2007-2010,
is het mogelijk om de consumptie van suikers van
Nederlanders vast te stellen.’
Aperte onzin
In de media is veel aandacht voor het onderwerp
suikers. Het zijn vaak emotionele discussies die niet
onderbouwd zijn door feiten. Ook wetenschappers
spreken elkaar tegen en verpakken hun mening als
feit. Feskens daarover: ‘Wat me enorm stoort is de
onwetenschappelijke benadering van diverse men-
sen. Iemand als bijvoorbeeld Robert Lustig (Univer-
siteit van Californië) die beweert ‘sugar is toxic’, dat
kun je als wetenschapper niet maken. Dergelijke
woorden zijn aperte onzin.’ Lustig is van mening
dat suikergebruik op zich verslavend is en leidt tot
VOEDSELCONSUMPTIEPEILING
‘De vraag is: blijft alle suiker
wel in Nederland en wordt het
allemaal door ons geconsumeerd?’
