'Amerikanen maken het ongelooflijk ingewikkeld’
|25
Suiker in perspectief, maart 2016
Bijna een jaar hebben de Amerikaanse ministeries
van Landbouw en van Volksgezondheid zich
beraden op h
et deskundigenrapport van de 2015
Dietary Advisory Committee. Begin dit jaar zijn
de formel
e Amerikaanse richtlijnen goede voedinguitgekomen. Daarvoor zijn circa 29.000 reacties
uit de openbare commentaarronde verwerkt en
moesten de ministers tussentijds verantwoording
afleggen in een hoorzitting van het Amerikaanse
congre
s. De Richtlijnen goede voeding 2015 van
de Nederlandse Gezondheidsraad verschenen eind
vorig jaar na 4 jaar werken, 15 vergaderingen en
133 reacties op de 29 achtergronddocumenten.
De Amerikaanse en Nederlandse richtlijnen
vertonen overeenkomsten, maar er zijn ook opval-
lende verschillen. Kromhout zet de belangrijkste
verschillen op een rij.
Nederlandse richtlijnen concreter
De vaagheid in de Amerikaanse richtlijnen vindt
Kromhout het meest opvallende punt. Hij denkt dat
de Amerikaanse ministeries het niet aandurfden om
de richtlijnen volledig uit te drukken in voedings-
middelen. Voedingsmiddelen die mensen minder
zouden moeten eten, zijn niet bij naam genoemd.
Kromhout: ‘Er zijn beperkingen gesteld aan de
hoeveelheid energie uit toegevoegde suikers en uit
verzadigd vet: beide maximaal 10 energieprocent
(en%). Dat vind ik niet handig. De Nederlandse
richtlijnen zijn concreter doordat alle aanbevelingen
in termen van voedingsmiddelen en dranken zijn
geformuleerd. De onderzoeksresultaten over voe-
dingsstoffen dienden daarbij als ondersteunend
bewijs. Als je zegt eet minder dan 10 en% verzadigd
vet en minder dan 10 en% toegevoegde suikers, dan
'Voedingsmiddelen die
mensen minder zouden
moeten eten, zijn niet bij
naam genoemd.'