een kind. Daarom is het belangrijk om een gemeente
te overtuigen dat een veilige fysieke omgeving
belangrijk is voor de attitudes van kinderen gericht
op actief beweeggedrag. Je moet je realiseren dat dit
wat doet met het voorkomen van gewichtsstijging.
Als je zo werkt, ben je integraal bezig. Dat is een
aanpak die wereldwijd nodig is om obesitas op een
effectieve manier aan te pakken.’ Kremers geeft het
voorbeeld van onderzoek van één van zijn
promovendi op de Fiji-eilanden.’ Daar zijn de
bewoners inmiddels in grote getale afgestapt van de
traditionele leefwijze. Er wordt veel meer gebruik
gemaakt van gemotoriseerd transport, er zijn
fastfoodketens en hun voeding is inmiddels westers
georiënteerd. Dat leidt tot een enorme toename in de
prevalentie van obesitas. Je ziet dat overal in de
wereld gebeuren.’
WHO pleit voor prijsmaatregelen
De WHO pleit – om obesitas terug te dringen – voor
het beperken van ongezond voedsel en het
stimuleren van gezond eten. Bijvoorbeeld door de
prijs van gezonde producten te verlagen. Niet nieuw,
maar Kremers vindt het wel goed dat de WHO daar
aandacht aan besteedt. ‘Zij vragen daar aandacht
voor zodat landen het mogelijk in hun beleid
opnemen. Goedkopere, gezonde producten is een
subsidieprobleem, complex om daar een goed beleid
over te voeren. De WHO wil met prijsmaatregelen de
gedragskeuze beïnvloeden. Dat vind ik positief.’
Meer weten over de gepubliceerde WHO-cijfers?
Meer weten over JOG
Obesitas vraagt om een multifactoriële oplossing
|13
Suiker in perspectief, juli 2015
NIEUW MODEL OM OBESITAS TE
VOORSPELLEN
Aan Maastricht University heeft onderzoeker
Manon Ernst een nieuw model ontwikkeld om
bij jonge kinderen het risico op obesitas te
voorspellen. Ze baseerde het model op lengte
en gewicht van gezonde kinderen die ze 4 jaar
volgde. Als het risico wordt vastgesteld op het
moment dat een kind nog een gezond gewicht
heeft, kan obesitas wellicht worden voorkomen.
In het nieuwe model worden naast de huidige
lengte, gewicht en leeftijd ook lengte en
gewicht bij geboorte ingevuld. Kinderen die bij
de geboorte te klein of te licht zijn, lopen een
verhoogd risico om obesitas te ontwikkelen.
Door minder gunstige omstandigheden in de
baarmoeder (zoals te weinig voeding) zou het
metabolisme zich hebben aangepast en in een
latere levensfase zoveel mogelijk energie
opslaan. Het predictiemodel kan in de
jeugdgezondheidszorg worden gebruikt om het
risico in te schatten.
Voor meer informat
